03/14/2019
Πάνω από 4 μήνες περάσαμε στην Άρτα. Είναι η περιοχή από όπου κατάγομαι.
Το σπίτι των γωνιών μου έγινε το χειμερινό μας καταφύγιο.
Παλιά ερχόμασταν που και που με τα παιδιά μας για λίγες μέρες, αλλά ποτέ δεν καθίσαμε με την Αννα τόσους πολλούς μήνες εδώ.
Το Πατρικό σπίτι βρίσκετε σε ένα μικρό συνοικισμό ανάμεσα σε εκατοντάδες στρέμματα γεμάτα με πορτοκαλιές, μανταρινιές και λεμονιές.
Αυτό το σπίτι γνώρισε πολλά. Κάτω από την σκεπή του ήρθαν καινούργιες ζωές σε αυτό τον κόσμο, και παλιές τον εγκατέλειψαν. Όλα τα συναισθήματα που βρίσκονται μεταξύ της απόλυτης ευτυχίας και της βαθιάς απελπισίας περάσαν από εδώ μέσα..
Εκτός από εμένα, σε αυτό το σπίτι γεννήθηκε η αδερφή μου και αρκετά ξαδέρφια μου. Ήταν η όμορφη ευτυχισμένη και αξέχαστη παιδική ηλικία. Στην αρχή ζούσαμε εδώ χωρίς ρεύμα! Τότε τα χειμωνιάτικα βράδια τα περνούσαμε μπροστά από το τζάκι με μια λάμπα πετρελαίου, ακούγοντας παραμύθια. Μέχρι τα 8 μου χρόνια δεν ήξερα τι είναι τηλεόραση..
Όλη την ημέρα βρισκόμασταν έξω συχνά μέχρι αργά το βράδυ..
ήταν μια ξέγνοιαστη παιδική ηλικία..
Για τους γονείς μου η ζωή τότε ήταν εδώ αρκετά σκληρή.. τόσο που αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε στην Κόρινθο για μια καλύτερη ζωή.. και αυτή, η καλύτερη ζωή, ήρθε και για μένα.. δεν υπήρχε πιο τέλειο από το να περνάς την παιδική ηλικία στο χωριό και την εφηβική στην μεγάλη πόλη.. Η ζωή τότε στην πόλη, ήταν συναρπαστική και όλα όσα συνέβαιναν στην ζωή μου, ήταν πιο σημαντικά από την επίσκεψη στο χωριό..!
Οι γονείς μου, συνταξιούχοι πλέον, επέστρεψαν στο πατρικό. Ζουν σχεδόν με αυταρχία με αυτά που τους δίνει η γη τους. Καλλιεργούν τα χτήματά, φροντίζουν τα ζώα τους. Όμορφα, φτωχικά, με μια ηρεμία και γαλήνη που γίνετε από την πρώτη μέρα μεταδοτική.
Ο χειμώνας στην Άρτα, έχει δυνατούς ανέμους, είναι κρύος με μεγάλη υγρασία.. το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι φτιάξεις ένα τσάι βουνού, να ανάψεις το τζάκι, να απλώσεις τα πόδια σου μπροστά του και να απολαύσεις την ηρεμία.. με αυτό τον τρόπο ζεσταίνεις το σώμα και την καρδιά..
Η μητέρα μου μαγειρεύει φανταστικά και με τα παραδοσιακά φαγητά της, μας καλομαθαίνει..Η Αννα μαγειρεύει μαζί της και για πρώτη φορά μαθαίνει τις συνταγές της.
Ο πατέρας μου, μας φέρνει καθημερινά αυτά που βγάζουν τα χτήματά του το χειμώνα. Μαρούλια λάχανα, μπρόκολο, και άλλα λαχανικά, και αυγά από τις κότες του και που και που, ένα ολόκληρο κοτόπουλο.. Τα ζώα αυτά, που πέρασαν την ζωή του ελεύθερα κάτω από τις πορτοκαλιές, τα μαγειρεύουμε αναλόγως την ηλικία του.. η με πατάτες στον φούρνο, ή σαν νόστιμη χειμωνιάτικη κοτόσουπα με ρύζι και λεμόνι !
Έτσι λοιπόν, σιγά σιγά, άρχισαν οι ανταλλαγές στα μενού την ημέρας. Η Αννα με τα δικά της νόστιμα φαγητά ή κέικ και από την άλλη πλευρά η μάνα μου με τα δικά της.. τα πιάτα και οι κατσαρόλες πηγαινοέρχονται και ανταλλάσσονται σε καθημερινή βάση ..
Από τις πορτοκαλιές που βρίσκονται πίσω από το σπίτι μας κόβουμε κάθε πρωί πορτοκάλια για το καθημερινό μας χυμό.. .
Και έτσι χωρίς άγχος, σχεδόν καθόλου κίνηση, και με πάρα πολλές θερμίδες, γίναμε αυτούς τους μήνες λίγο πιο στρογγυλοί, όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στην ψυχή.
Η Ησυχία, η ηρεμία και η απομόνωση που υπάρχει ειδικά το χειμώνα σε αυτή την περιοχή μας μας κάνει να νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε μέσα σε ένα ζεστό κέλυφος.. κάτι όμορφο που μας κρατάει μακρυά από την φασαρία αυτού του κόσμου.
Η άνοιξη πλησιάζει και με τις πρώτες ζεστές ημέρες, το σώμα μου έχει σκουριάσει από την ακινησία και χρειάζεται οπωσδήποτε προπόνηση.. άρχισα λοιπόν να κόβω και να σκίζω καυσόξυλα για τα γερόντια μου.. τώρα έχουν αρκετά για τους επόμενους 3 χειμώνες..Τους έφτιαξα και ένα υπόστεγο και τα βάλαμε όλα εκεί.. έτσι θα μπορούν να στεγνώσουν για τα καλά.
Από τα τέλη Φεβρουαρίου, αρχίζει η φύση σιγά σιγά να ξυπνάει και η μητέρα μου κάνει θαύματα με τα λουλούδια της, δημιούργησε έναν πραγματικό παράδεισο γύρω από το σπίτι. Τα μέτρησα.. μόνο τα λουλούδια που βρίσκονται στις γλάστρες, είναι 186!! Τα περισσότερα όμως είναι αυτά που βρίσκονται στο έδαφος.. Η αυτάρκεια της φτάνει μέχρι και στους σπόρους τους οποίους μαζεύει και αναφυτεύει..
Σε αυτούς τους τέσσερις μήνες κάναμε και όμορφα ταξιδάκια. Στην Ήπειρο, οι ομορφότερες διαδρομές ήταν στα βουνά της Πίνδου, στα Τζουμέρκα και τα Ζαγοροχώρια!
Εκεί σε ένα χωριό που ονομάζετε Πάδες, επισκεφτήκαμε τον ταξιδιώτη Ηλία που περνάει τον χειμώνα εκεί μαζί το ταίρι του, την Αγγελική.
Το χωριουδάκι αυτό μας άρεσε πολύ! βρίσκετε μπροστά από το δεύτερο ψηλότερο βουνό τις Ελλάδας, τον Σμελιγκα !. Στους Πάδες και στα 1200μετρα υψόμετρο η φύση είναι πράγματι εντυπωσιακή!
τον χειμώνα στο χωριό ζούν γύρω στους 15-20 κάτοικοι που συχνά συναντούνται στην μοναδική ταβέρνα του χωριού.. εκεί σερβίρετε το τσίπουρο του Ανάσα, μαζί με τα υπέροχα φαγητά του..και το γλεντάνε αλα ηπειρώτικα.. Αυτό όμως που μας έκανε εντύπωση σε αυτό το χωριό, ήταν οι σχετικά πολλοί νεαροί άνθρωποι που ζουν εκεί.. πρόκειται για άτομα που συνειδητά γύρισαν την πλάτη στις πόλεις με το στρές την ανωνυμία και βαβούρα τους και επέλεξαν εδώ, σε αυτά τα βουνά, μια ήσυχη και ελεύθερη ζωή.. περάσαμε όμορφες μέρες μαζί τους..
Η κλασική βόλτα μας, αυτή είναι ο γύρος τις Πελοποννήσου δεν έλειψε ούτε αυτή την φορά.,
Στην Αθήνα έπρεπε να κάνει η Enfield το σέρβις στην αντιπροσωπεία της. Για κακή μας τύχη, εκεί είχαμε άσχημο καιρό με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Αλλά εντάξει χειμώνας είναι.. Το Enfield έκανε το σέρβις του στην Αθήνα, τις παιδικές αρρώστιες του όμως, τις πέρασε στην Άρτα και με την βοήθεια του Δημήτρη από το συνεργείο Motomad.
Η Άρτα μας πρόσφερε όλα όσα χρειαζόμασταν για να περάσουμε έναν όμορφο χειμώνα. Ο κοντινός Σαρωνικός κόλπος, με την σχετικά ήρεμη θάλασσά του, είναι μαγευτικός.. εκεί πηγαίναμε όσο πιο συχνά μπορούσαμε.. Οι λίμνες που μόνο ένα μικρό δρομάκι τους χωρίζει από την θάλασσα, το όμορφο νησάκι Σαλαώρα που μπορείς να πας οδικός σε αυτό, η προστατευόμενη φυσική περιοχή με όλα τα πουλιά της.. 120 διαφορετικά είδη ζουν εκεί.. από φλαμίνγκο πελεκάνοι μέχρι και γεράκια..
Σε αυτή την θάλασσα έμαθα στην παιδική μου ηλικία το κολύμπι. Από τότε μέχρι σήμερα το τοπίο δεν άλλαξε, και αυτό είναι πολύ καλό!
Απολαύσαμε πολύ αυτούς τους χειμερινούς μήνες, αλλά τώρα οι πρώτες ανοιξιάτικες θερμοκρασίες, άρχισαν να μας γαργαλάν, να μας υπενθυμίζουν ότι βρισκόμαστε σε ταξίδι και να μας παροτρύνουμε να ξαναφορτώσουμε τις μοτοσυκλέτες μας και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας.
Κανονικά, όποιος ζει στην Ελλάδα και θέλει να ταξιδέψει σε όμορφες περιοχές με φανταστικά τοπία, να απολαύσει βουνά, δάση και χιόνια, ή θάλασσα, παραλίες, ήλιο και καλό φαγητό.. για όλα αυτά δεν είναι ανάγκη να εγκαταλείψει την Ελλάδα.. Υπάρχουν τα πάντα εδώ, σε αυτή την χώρα.. μέχρι και έρημος έχουμε ( Σαχάρα τις Λίμνου) . Ο μόνος λόγος που σε σπρώχνει να ταξιδέψεις εκτός χώρας είναι η θέληση να δεις και να γνωρίσεις άλλους λαούς με τις κουλτούρες τους, ή να απολαύσεις την απεραντοσύνη μεγάλων ερημικών διαδρομών, πράγμα που δεν προσφέρει η μικρή χώρα μας!
Ήταν όμορφα εδώ, ήταν ένα ταξίδι στις ρίζες μου που η περιγραφή του θα γέμιζε πάρα πολλές σελίδες αλλά αυτό θα το αφήσουμε για άλλη φορά.. το ταξίδι μας συνεχίζετε ανατολικά..
